Czym jest niska samoocena?

Samoocena to to, co dana osoba sądzi o swojej wartości. Psycholodzy zauważają, że zaniżona samoocena może objawiać się na przykład nadmiernym koncentrowaniem się przez klienta na własnych słabościach, rozpamiętywaniem swoich niepowodzeń. Może ona także cechować się myśleniem o sobie jako osobie niegodnej dobrych przeżyć, pochwał czy komplementów. Jednocześnie osoba cechująca się niską samooceną może być wrażliwa na wszelką krytykę, nieobiektywnym spojrzeniem na poniesione porażki, przypisywaniem sobie wyłącznej winy. Natomiast na sukces osoba z niską samooceną patrzy jako na wynik czynników zewnętrznych, na przykład szczęścia.

Niska samoocena może wpływać na to, w jakie relację wchodzi dana osoba, trudności w utrzymaniu relacji, może także utrudniać spełnianie marzeń czy planów danej osoby.

Dla samooceny istotne znaczenie ma to, co myślą o nas ludzie dla nas bliscy i znaczący. W okresie dzieciństwa największy wpływ na samoocenę mają opinie opiekunów dziecka.

Psycholodzy zauważają również, że dla tego, jak będziemy się oceniać znaczenie ma to, w jaki sposób oceniamy podejmowane przez nas działania i jak postrzegamy porażki i sukcesy, które przydarzają się w życiu.

Osoby, które cechują się niską i niestabilną samooceną często podejmują się zadań poniżej ich możliwości, przez co podtrzymują nieświadomie swoje przekonanie o niskich osiągnięciach.

W jaki sposób psychoterapia może pomóc osobie z niską samooceną?

Istotne dla samooceny jest to, że kształtują ją przekonania, na które dana jednostka ma wpływ. W toku psychoterapii klient może nauczyć się odmiennego postrzegania zdarzeń, w których uczestniczy oraz pracować nad identyfikacją i zmianą schematów, które mu nie służą.

Psychoterapia może pomóc w poradzeniu sobie z poczuciem niskiej wartości.